วันเสาที่ผ่านมา
ได้มีโอกาสไปเดิน ถนนอังรีดูนังค์กับแม่มา
สินค้าถูกจริงๆ
คนก็ยังเยอะอยู่ดี
เยอะมาก
อากาศยิ่งร้ิอนๆ แต่ก็ยังเดินไหว เพื่อการช้อบปิ้ง
เรายอมได้ ฮ่าๆๆ

พอเดินได้ซักพัก แม่เราเริ่้มอยากเข้าห้องน้ำ
ห้องน้ำที่ใกล้ที่สุดตรงนั้น คงเป็น รพ.ตำรวจ
จึงไปเข้าตรงโรงอาหารใน รพ.ตำรวจ
เจอ ผู้ชายคนนึง ปวดท้องมาก
ประมานว่า ไม่ไหวอยุและ
แต่ห้องน้ำชายปิดไปแล้ว
ป้าที่ทำความสะอาดแุถวนั้น ก็บอกว่าเข้าไม่ได้ห้องน้ำมันล็อก
พี่คนนึงก้บอกว่าให้เค้าเข้าห้องน้ำหญิงไปเถอะ เค้าปวดท้อง
ป้าก้ยังยืนยันว่า ไม่ได้ๆๆๆๆๆๆ

จะบ้าเหรอ เราคิดในใจ คนปวดท้องนะเว่ย ยังจะมาเรื่องมาก
เห็นแก่ตัวจริงๆ ห้องน้ำตรงนั้นมันเป็นของป้าคนเดียวรึไง

แล้วป้าแกก็บ่นๆ ว่า กทม ไม่ทำห้องน้ำมา
.... บลาๆๆๆ

ผู้ชายคนนั้นรำคาญ เลยไปหาเข้าที่อื่นก้ได้

เฮ้อ คนเรานี่ เห็นแก่ตัว

แถมวันนั้น ตอนเราขึ้นรถไฟฟ้า ที่สยาม
เราเห็นที่รอคิวเข้ารถไฟฟ้า มันว่างแถวนึง ไม่มีคนตั้งแถวใหม่
เราเลยไปตั้งแถวใหม่
แต่ดันมีเจ๊หน้าตาเหมือนแขก บอกว่า
นี่ ไม่เห็นรึไง เค้าเข้าคิวกันอยู่
เราก็เลยบอกว่า
อ๋อ ค่ะ มันมีสองคิว นี่ไงคะ
มันคงจะโง่ หรืออะไร ไม่รุ ดูแค่นี้ก็ไม่ออก ว่ามันตั้งแถว ได้อีก
เราทำถูกแล้ว เรื่องไรจะยอม
แล้วมันก้หันไปบ่นงึมงำกับตัวเอง เป็นภาษาอังกิด
ที่เราไม่ทันฟัง
แต่เราก้ไม่แคร์
ยืนต่อไป ช้านทำถูกแล้วนะ
ถ้ารุว่ามันพูดอะไีร ก็คงตอกกลับเปนภาษาอังกิด ไปแล้ว
แน่จิง พูดภาษาไทย ให้เราไ้ด้ยินเลยดิ จะได้เถียงกันทัน